Аспан тұрды айналаны тұйықтап,

Жалт қарадым – тоқтадым,

Жалап-жалап дүниенің оттарын

Үндемейді жел де, тілі күйіп қап.

Айналада – ауада бір діріл бар,

Тыңда, тыңда... бағаналар, тұрыңдар.

Әппақ, әппақ құлақшалар түрілген

Үн аулайды ол ауадағы дірілден.

Үн аулайды, жата алмайды о да жәй,

Үн оянса – барлық құлақ қомағай.

Асайды олар бар дыбысты күн-түні,

Құлақтың да бар өзінше құлқыны.

Бұл дүниенің ол шетінде жатып ап

Не дейді анау ағылшындық ақымақ?...

Торғай ұшса селк етеді жапырақ, –

Сымдар жатты соның бәрін бақылап.

Сымдар жатыр, сымдар жатыр шіренген,

Ыстық демді бір ел тартты бір елден.

Тебінгідей құлағымды түрем мен,

Сымдар жатыр, сымдар жатыр шіренген…