...Лақылдатып төкті бұлақ көбігін

Шалқақ жатқан жағасына уақыттың.

Уақыт, уақыт! Басқа сыймас көп ұғым,

Уақыт сыйды құшағына Уақыттың.

Еркелеймін басқаға емес, Мезгілге,

Еркелеуді ұнатам мен кәріге.

Уақытпен салыстырсаң жас мүлде

Күн де, Жер де, адамдар да – бәрі де,

Күн шуағын толтырып ап көздерге

Болашақтың қойны-қоншын кезгенде,

Оттан қорқып сол көздерден таралған

Қашар еді көлеңкенің бәрі алдан.

Көлеңкені жеңдіріп күншуаққа,

Қандай ғажап жетіп жатсаң мұратқа.