Ежелгі Мысыр тұрғындарының тіс ауруында қолданатын өзіндік дәрі-дәрмектері болған. Олар өлген тышқандардан дайындалған пастамен тістің ауырып  тұрған жерін сүрткен.

Тышқандардың емдік қасиетінің барына сенген жалғыз мысырлықтар емес Англияда Елизавета ханшайымның тұсында сүйелдің бетіне тышқанды  дәл ортасынан кесіп қойған. Кеміргіштерді ертеде сондай-ақ көкжөтел, қызылша, шешек, несеп шығару секілді ауруға ем  ретінде қолданған.