Тұлғам қайда ойы асқақ, үні дара?

Басын тығып бал толы құмыраға,

Айналасын аңғарар шамасы жоқ,

Ақын‑Қоғам келіпті ымыраға.

Батыр қайда дұшпанын жығып өлген?

Ақын қайда ақиқат сырын емген?

Қасқыр да тоқ бұл күнде, қойшы да мәз,

Шопан ата жалғыз-ақ күңіренген.

Жайсаңдар мәз, түсіріп жайынды ауға,

(Ал жайын да сол күйін мойындауда).

Қоғам бүгін ұшырып қораздарын,

Бұлбұлына алтын тор дайындауда.

Бес ғасырым жырлаған бебеуді ұқтым,

Әмір емес, Тәңірден демеу күттім.

Ұлт тұлғасы — ұлықтың ұлтарағы,

Сөзін сөйлеп саудагер, шенеуніктің.

Қайратты ердің қайраған қайда алмасы,

Әділ бидің әлемге әйгі арнасы?

Баймағамбет, Жәңгірге иілсе егер,

Бас болар ма ед Махаңның қайран басы!

Торайлардың жемін жеп тоғайғаннан,

Асыл мұрат қор болды-ау, арайлы арман.

Байлық, билік, мансапты мансұқ етіп,

Поэзия тағында Абай қалған.

Қайдасыңдар?