Көп қиындық көрген жоқпын әлі мен,

Сәл қиналсам, ол да өзінің сәнімен.

Бүгін тағы көшіп барам күш алып

Сейіл салған Шәмші ағаның әнімен.

Тас жауса да тасырдан,

Басып озған ғасырдан

Аш-жалаңаш тағдырына ашынған,

Шаңырағын өлеңімен жылытқан,

Мен әулие емеспін ғой Қасымнан!

Бір баспана болар бұла басыма,

Жасын ең ғой, жас көңілім, жасыма!

Әбділда ақын азаматтық танытқан,

Мұқаңдардың жеткен жоқпын жасына.

Қатал тұрмыс қаусырмады қауқарды ап,

Бұлбұл тағдыр сүйрейді тек бау таңдап.

Егілген жоқ Жұматайша жүрегім

Елу жеті қожайынға жаутаңдап.

Пәтер табу — емес онша зор күрес,

Қиындыққа қосайын да мен де үлес.

Алла жазса, маған да бір бұрылар,

Қабдеш аға айтатұғын «Соңғы көш».

Қас күлмесін қатал тағдыр қысты-ау деп,

Өзім жерде, арман көкке ұшты-ау кеп.

Мекен еткен жұртымды әлі айтады ел

Мен жайлаған жайлау деп,

Мен қыстаған қыстау деп.

Уайымға салынбайын бекер көп,

Бабам да өткен кең даланы мекендеп.

Біздің көштің аялдары — ақиқат,

Жырдың көші тоқтамаса екен тек!

P.S.

Жырға айналар мен жайлаған кеңістік,

Нұрға айналар мен жайлаған кеңістік,

Гүлге айналар мен жайлаған кеңістік —

Жылжып аққан жылдарыма жеміс қып,

Тоңған жүдеп — жылдарымды ең суық,

Жанған жүрек — күндерімді ең ыстық.