Қайрат Асқаров. «Элегия»
Ай нұрына жүректің оты ұласып,
Айдынында сезімнің жүздік ән сап.
Қалатынбыз белдерден кетіп асып,
Талатынбыз... жеткен соң үздіге аңсап...
Шер мұңайтып,
Айрылдық екі ғашық,
Енді қайтып келмейді-ай ізгі бал шақ.
Нұр түніне балдәурен етіп асық,
Кірпігіме сағыныш тізді моншақ.
Арамыз біздің алшақ,
Наламыз күзді қарсы ап.