Дорба асынып, ел кездім қайыр тілеп,

Бір Аллаға жетер деп зайыр тілек.

Ұлы көкке жазылды қыл қаламмен,

Махаббатқа қол жайған қайыршы деп.

Санам салғырт, сарсаңнан әуре сіңбей,

Сезім іздеп ғарыштың сәулесіндей.

Көзімнен жас кетпеді, амалым не,

Жесірліктің бітпейтін тәубесіндей.

Жанарлардың сезіндім жарқылын да,

Жалғыздықтың сезіндім салқынын да.

Жалғыз ғана сен тұрдың ертелі-кеш,

Мен тартатын аспаптың әр қылында.

Махаббатқа қол жайған қайыршымын,

Тәңір, мені тергеме, зайыр шыным.

Саған сауыт тоқыр ем, амалым не,

Иірумен келемін жан ұршығын.

Дала кезем, кеземін тау етегін,

Самал тегін, бұл жерде ауа тегін.

Құзырына құлатқан, ұлы сезім,

Шапаныңды сүйіп мен тәу етемін.

Орман шулап, ыңырсып қайың-шілік,

Көз жасыммен кеудеден уайым шығып.

Маңдайыма жазған деп қабылдадым,

Махаббатқа қол жайған қайыршылық.

Жалғыз-жарым жабығып жолға шығып,

Іңкәрлік пен сезімім сорға сіңіп.

Қайыршыдай қол созған махаббатқа,

Мен арумын ел кезген дорба асынып.

Махаббат та, мұң да өтті бұл басымнан,

Жетеледі бір ғасыр бір ғасырдан.

Қайыр сұрап келемін, о, дариға,

Махаббаттың мәңгі тұл сұлбасынан…