Бұлттарын түйдек алып кеп,

Жасаулап туған мекенін,

Сары мақпалмен әдіптеп

Келінтөбенің етегін;

Шүрегейлері асығып,

Күз жетсе қоңыр самал боп,

Шүберек сөмке асынып,

Мектепке қайта барар ма ек!

Күбірлеп кәрі анамыз

Үш шығар еді, үш кіріп.

Қаһарға мінген қара күз

Тұратын тыста ысқырып.

Дауысын тыңдап жаңбырдың,

Қалғушы ем қамсыз көз іліп,

Әуірі сынды тандырдың

Ып-ыссы демді сезініп.

Сол ыссы деммен, шіркін-ай,

Сан жүректерге жеттім мен.

...Қамыстың басы бұрқырай

Күз ғой бүл қайта кеп кірген.

Отарын ойға иіре,

Отауын жатыр тігіп ел,

Жарқылдап енген үйіне

Жас келін, жайсаң інілер.

Мына күн жөне қағынды,

Төніп тұр бұлт қаракөк.

Тандырдың бетін жабуды

Ұмытпасаңдар жарар ед...