Көкте, жерде көремін сені ғана.

Өзіңнің хаттарыңнан

Қыпша бел өзен жақта анау

Сайрайды бұлбұл тіз безеп.

Қыламықтаған ақ қар-ау,

Кідіре тұршы бір мезет.

Қайтпайтын шақты сағынып,

Қайғысын шегіп арманның,

Қараша қарын жамылып,

Қамығып әнге салған кім?

Жел ме екен жазды еске алып,

Сыңсыған арзу тілекпен?

Мен бе екем әлде кеш қалып,

Кеш қалып сені жыр еткен?