Аспазиядан

Қолдарымды кесіп таста, бәрібір,

Кестің, өстім. Мен – ағашпын. Жаны – гүл.

Дауыл басты екі иіннен, иықтан,

Тағдырыма күліп өттім миықтан.

Жапырағымды бұршақ келіп сабады,

Жапырақтың шуылы ғой – жаз әні!

Құрғақшылық келді досы қаңбақтың,

Көлеңкемді таса қылып жан бақтым...

Қоңыр күздің қолы жұлды шашымды әр,

Көктем келсін, құлпырамын, тосыңдар!

Қолдарыңа балта алыңдар тым өткір,

Содан кейін тамырыма ұр, жүрекке ұр!

Кейде мәңгі өле алмау да – қасірет,

Шіріндімнен бұтақ шықты, басы көк!..