Сұлтан Махмуд уәзірлерімен көшеде келе жатып, жолда кезіккен балаға бір алтын ұсынады. Бірақ, бала падишахтың ұсынып тұрған алтынын алмайды. Сұлтан Махмуд баладан алтынды не үшін алмағанын сұрайды, әлгі бала:

– Бұл алтынды үйге апаратын болсам, шешем «қайдан ұрладың?» деп таяқтың астына алады, – деп жауап береді. Сұлтан Махмуд та:

– Падишах берді деп айтасың, – дейді.

– Онда тіпті сенбейді, – дейді бала.

– Неге сенбейді, – деп сұрайды Сұлтан Махмуд.

– Себебі, «падишах берсе, мұнша аз бермес еді» дейтін болады, – деп жауап береді.

Баланың жауабына тәнті болған падишах әлгі балаға бір кесе алтын береді.

Бұны ненің жемісі деуге болады? Тапқырлықтың ба, жоқ әлде пысықтықтың ба?