«Бай еместер әкімнің назарына лайық емес пе?»: Жатақханадағы өрттен соң Астана әкіміне халық наразы
Астана қаласында болған ірі өрттен кейін тұрғындар оқиға орнына келмеген әкімге наразылық білдіруде, деп хабарлайды Oinet.kz тілшісі.
Тұрғындардың сөзінше бұл оқиға әлеуметтік теңсіздік пен билік пен халық арасындағы алшақтықтың тағы да айқын көрсеткіші.
2025 жылғы 9 сәуір күні таңғы сағат 05:00 шамасында Астана қаласының Сарыарқа ауданындағы Бұланты көшесінде орналасқан мансард үлгісіндегі жатақхананың алты қабатты ғимаратынан өрт шықты.
Төтенше жағдайлар департаментінің мәліметінше, алғашқы өрт сөндіруші бөлімшелер келген кезде өрт 6-қабатта, яғни мансард бөлігінде өршіп тұрған. Қабат түгелдей отқа оранған. Құтқарушылар жедел түрде газ-түтіннен қорғау топтарын құрып, барлау және эвакуация жұмыстарын бастаған. Суды жеткізу үздіксіз қамтамасыз етілді.
Жалпы 540 адам эвакуацияланды, оның ішінде 50 адам (7 бала) ТЖМ күшімен, қалғаны өз бетімен шыққан. Өрт 1600 шаршы метр аумақта толық сөндірілді. Зардап шеккендер жоқ. Өрттің шығу себебі анықталуда.
Алайда бұл оқиға тұрғындар үшін тек материалдық шығын емес, сонымен бірге әлеуметтік әділеттілікке қатысты үлкен сұрақтар тудырды. Атап айтқанда, қала әкімі Жеңіс Қасымбектің оқиға орнына келмегені көпшіліктің наразылығын тудырды.
Бұған дейін «Хан Шатыр» сауда орталығы маңындағы элиталық тұрғын үй кешеніндегі өрт кезінде әкім оқиға орнына жедел жетіп, тұрғындармен кездескен болатын. Ал әлеуметтік жағынан әлсіз топ тұратын жатақханадағы өртке келмегені, жергілікті халықтың пікірінше, басшылықтың таңдаушыл әрекетін аңғартады. Оқиға орнына тек Сарыарқа ауданы әкімінің орынбасары ғана келген.
Тағы бір өзекті мәселе – құжаттардың жанып кетуі. Өрт шыққан жатақхана бұған дейін «апатты үй» ретінде тіркеліп, 2025 жылы сүрілуі тиіс еді. Тұрғындарға жаңадан баспана берілу жоспарланған. Бірақ өрт салдарынан кейбір тұрғындар үйсіз ғана емес, құжатсыз да қалды.
Ulysmedia порталы жариялаған сұхбатта бір тұрғын былай дейді:
– Менің төрт балам бар. Оларды әрең құтқарып қалдым. Қазір бізде ештеңе жоқ. Үстімде тек кофтамен қашып шықтым. Үш күнге қонақүй берді, ал одан кейін не болмақ? Қайда барамыз? Не ішеміз, не киеміз? Мен әкімдік пен үкімет талап еткеннің бәрін орындаймын, салық төлеймін, бірақ қиын сәтте ешкім көмекке келмеді.
Астана әкімдігінің ресми хабарламасында барлық тұрғындар уақытша баспанамен және таңғы аспен қамтамасыз етілгені айтылған. Бірақ тұрғындардың айтуынша, бұл – тек қағаздағы мәлімет. Халық шынайы жанашырлық пен назар күтеді. Ал әкімнің оқиға орнына келмеуі – осы күтімді жоққа шығарғандай әсер қалдырды.
Осы оқиға қоғамда маңызды екі сұрақты қайта көтерді:
Қала басшысы неге тек белгілі бір аудандарда болған оқиғаларға ғана барады?
Әлеуметтік осал топ өкілдері де әкімнің назарында болуға лайық емес пе?
Әкім мен халық арасындағы ашық диалогтың болмауы – бір оқиғаның емес, жүйелі мәселенің көрінісі. Бұл оқиға әлеуметтік теңсіздік пен билік пен қарапайым халық арасындағы алшақтықты тағы да анық көрсетті.
Халық тек материалдық көмек емес, әділеттілік пен шынайы жанашырлық күтеді. Ал оны көрсету – ең алдымен қала әкімінің азаматтық әрі кәсіби жауапкершілігі.