Ежелгі Африкада емдеу ісімен айналысатын адамдарды алдымен ерлік пен шыдамдылыққа тәрбиелеген. 

Мәселен, алғаш үйреніп жүрген шәкірттерді есінен танғанша түтінмен дем алдырған, одан кейін көптеген тістегіш құмырсқалармен сынаған. Ал Үндістанда шәкірттеріне бала кезінен дәрі жасауды, қолдануды және дұғалауды үйреткен. Алғашқы қоғамда тәуіптер әр түрлі ауруларға қандай дәріні қанша мөлшерде, қандай уақытта, қалай дайындап беретінін жақсы білген.