Ей, адамдар!

Сұрамаңдар көйлегімнің бағасын,

Сұрамаңдар көңілімнің наласын,

Жүрегімнің жарасын.

Сұрамаңдар мен тұратын көшені,

Құрылысын үйімнің,

Сұрамаңдар парқын көңіл-күйімнің.

Қызықтырмасын менің күйкі өмірім,

Көшелерден іздемеңдер көлігімнің нөмірін.

Сұрамаңдар тегім менен бегімді,

Тұрмысымды, туысымды, руымды,

Ішетін шай, сусынымды, суымды.

Қызық емес қай ауылдан шыққаным,

Бала кезде кімді үлгі тұтқаным.

Сұрамаңдар бақытымды, бағымды,

Балаларды… бақытсыздау жарымды…

Баға алмаған малымды,

Отырмаған тағымды.

Сұрамаңдар жалақымның көлемін,

Жалақысыз да өмір сүріп келемін.

…Ей, адамдар, сұрамаңдар ештеңе,

Сұрасаңдар, міне, мынау өлеңім!

Өлеңімде менің барлық дерегім.