Ағарған әр талын самайдың,

Өмірдің жолы деп санаймын.

Мен жалпы, ең ұлы ойларға,

Баланың көзімен қараймын.

Ойменен өтуде кей күнім,

Тойменен өтуде кей күнім…

Сүрініп, жығылып кеп тұрсам,

«Менімен күресші» дейді ұлым…

Белдесер тас түйін жас ұлға,

Насихат айтамын басында:

Біреумен күресу түк емес,

Өзіңмен күрестің қасында…

Бейнесін балалық шағымның,

Ұлымнан көп іздеп сабылдым.

Содан ба, «ат болам» мен оған,

Жауырын жасырып жанымның…

Жігітті қайрайды әр қайқаң,

Сарай деу дұрыс па салмай там?..

Хайуанат бағына барса ұлым,

Жол бойы адамдық жайлы айтам.

Тығылмақ ойнасақ, төзімді

Көбіне мен жұмам көзімді.

Қызығы, ұлды іздеп шығам да,

Таба алмай қаламын өзімді…

Тәлімнің бұл мүмкін ірісі,

Тұлпардың тай күннен жүрісі.

Балама ұстазбын мен ылғи,

Балама шәкіртпін, дұрысы.

Бәрін дос санайтын аппағым,

Мұң артып тұр бірде қап-қалың.

Досым жоқ дейді ұлым күрсініп,

«Менің де…» дей жаздап, тоқтадым.

Жаңылған, жығылған жерім көп,

Өмір – мұз,

Өмір – от,

Өмір – доп.

Сырғанақ тепсе ұлым, мен тұрам,

Тағдыр да тайғанақ дегім кеп.