Әзіл айтып өзара тең өскені,

Қазақтың кең даласы - бақ мекені.

Болғанда өмір - дария, айдын көркі,

аққудайын әжелер емес пе еді?

Әжелер - терең ойлы, ақ жаулықты,

Ұнатпаған селқостық, жалқаулықты.

Халқымыз әжелерден сол жаулықпен,

Береке, ынтымақ пен бақ тауыпты.

Өмір қызық таусылмас сұрағымен,

Айдын көлсің жайқалған құрағың - мен.

Мейірім, нұрға толы жанарыңды,

Әрқашан да сағынып тұрамын мен!