Ахмет Байтұрсынұлын Мұхтар Әуезов 20-жылдардың өзінде-ақ «қазақ  халқының рухани көсемі» деп бағалаған болса, осы бағаны бергізген оның өз халқын мәдениетті елдер катарына косу жолында жүргізген саналы күресі мен кыруар еңбегі еді. Бұл еңбек 1896 жылдардан бастап бала оқытудан бермен қарай, 1906 жылдары Россия «Кіндік үкіметіне» жазылған петициядан, редакторы болып, «Қазақ» газетін шығарып, оның бетінде мәселелер көтеруінен, қазақ балаларын ана тілінде сауаттандырып, әрі карай ана тілінде окыту үшін жүргізген күресінен, ең соңғысы сол ана тілінде окытатын окулықтар жазуынан, халық ағарту кадрларын дайындап, жас қазақ интеллигенциясы өкілдерін баулуынан танылады.