Мұхамбет пайғамбар миғраж сапарында алып бәйтеректі көреді. Ағаштың жапырағына сан жетпейді.Әр жапырақта өмір сүріп жатқан адамдардың аттары жазылыпты.Пайғамбар Жебірейілден:

-Бұл не?-деп сұрайды.Жебірейіл:

-Бұл-адамның тағдыры.Кімнің дәм-тұзы таусылса,жапырақтың біреуі үзіліп жерге түседі.Жапырақ қиылғанда адамның өмірі қоса үзіледі. Жапырақ жерге түскенше,марқұм болған адаммен аттас пенделердің құлақтары шыңылдайды. Яғни періштелер《Сенімен аттас бір адам дүниеден өтті.Бұл күн сенің де басыңа келеді》,-деп,тірілердің есіне өлімді салып тұрады.Егер ол марқұм пейішке кетсе,тірінің оң құлағы шыңылдайды.Ал егер тозаққа кетсе,аттасының сол құлағы шыңылдайды,-дейді.

Пайғамбар миғраждан қайтқан соң,үмбеттерін жинап алып:

-Оң құлақтарың шыңылдаса,《Субхан Алла》деп айтыңдар,сол құлақтарың шыңылдаса,《Астапыралда》деп тәубе етіңдер,-деп өсиет айтыпты.

«Отбасы хрестоматиясы»