ырым

• Қазақ баланы санамайды және санын айтпайды.
  

• Қалжа жемеген әйелдiң баласы ынжық, болбыр, икемсiз болып өседi.
  

• Баланы бесiкке саларда ешкiм сөйлемейдi. Егер бiреу сөйлеп қойса, бала жылауық, өскенде өсекшi болады.
  

• Сәби шалқасынан жатып башайын тiстесе, оны “үйiрiн шақырып жатыр” деп ырымдайды. Яғни оның соңынан тағы бiр бала келедi деген ұғым бар.
  

• Сәбидiң қырқынан шыққанда қарын шашын алмаса – қарғысы қатты болады.
  

• Балаға қарғыс өтпеу үшiн оны үш кемпiрдiң бұтынан өткiзiп алады.
  

• Үйге кiрiп келе жатқан бала есiк алдына құлап қалса – үйге береке, ырыс, байлық келедi. Оны төрге апарып үш рет аунатады.
  

• Жүктi әйел шашын кессе – iштегi бала кемтар болып туады, бақыты кесiледi.
  

• Сәби шалқасынан жатып ұйықтаса – елге белгiлi азамат болып өседi, бүк түсiп ұйықтаса – уайымшыл, жiгерсiз болып шығады, етпетiнен жатып ұйықтаса – ойшыл болады.
  

• Балаға асық етiн мүжiтпейдi. “Алты жыл аш болсаң да, асық етiн мүжiме” деген бар.
  

• “Бойы өспей қалады” деп, жас балаға бұғана ұстатпайды.
  

• Қыздың басына ақ, қара орамал тартпайды. Ақ – жаулықтың, қара – қайғының белгiсi.
  

• Есiктiң тұтқасын жуған сумен көз тиген баланың бетiн, екi алақанын, екi табанын жуса, тәуiр болып кетедi.
  

• Қалы үлкейiп кетпесiн деп, қалымен туған балаға “Қалдыгүл, Қалдыбай” деп ат қояды.
  

• Әйел итке тас лақтырса – үйдiң ырысы кетедi, әйелдiң бағы қайтады.
  

• Аты сүрiншек болады деп балаға төстiң сүрiншегiн жегiзбейдi.
  

• Жеңiлтек болады деп қыз баланы қырқынан ерте шығармайды.
  

• Келiн атасы мен енесiнiң төсегiне отырмайды.
  

• Толғағы қатты болады деп екiқабат келiншекке толарсақ жегiзбейдi.
  

• Жас босанған әйел 40 күнге дейiн қолын суық суға малса – баласы тас бауыр болады.
  

• Бөбек мезгiлiнде еңбектемесе – оның бауырынан тағам толы табақ өткiзедi, сонда тез еңбектеп кетедi.
  

• Сәбидiң тiлi мезгiлiнде шықпаса – нағашысының үйiнен апарып, бiр қойды сойдырып, соның көтеншегiмен буындырады.