Мен сені күткен едім...

Онсызда тірлікке жоқ түк керегім.

Кірпігің қаққаныңда арасында

Жанымның білмегем мың бүктелерін.

Жаныма не жұпталып,

Жатса да тынышым жоқ, сезікті анық...

Мен сені бұрынырақ сүйетінмін

Жұлдыздан заулап аққан озып барып.

Сен содан нені ұғындың?

Нүктесі меңің шығар өмірімнің.

Сәулеге сенен түскен шағылысып

Дір етер ашыларда өзі гүлдің.

Күлкіңді көріп ардай,

Бір түрлі жұмақ түсін жорығандай.

Өмірге өгей күйі өтіп барам

Құдірет аластады мені қандай?

Жолымнан жолығардай,

Өзіммен өзім жүрем болып Алла-ай!

Сәулелі сыйқыр сіңген нұрлы бейнең

Өткенің қандай жақсы соны ұға алмай!!!

Мені ұға алмай...