Жәнібек Әлиман. «Сені жасыта алмапты өмір кәрі»
Сені жасыта алмапты өмір кәрі,
Өзді-өзі әуре менікі ненің зары?!
Жалғыз ұлдың ертеңі болмаса, ана,
Дүние ғой басқасы қолыңдағы...
Соңымдағы шұбырған гу-гу өсек,
Жаныңдағы қайғы мен мұңды көсеп...
Күзден бетер тоналдың шалыс бассам
Бізден бетер жүдедің біз жүдесек.
Бағыштады демесең елге өнерді,
Ар-намыссыз әйтпесе сорлы емен-ді.
Бір қызығым көтерсе сені көкке
Бір қылығым тірідей жерге көмді...
Сан биіктеп сен солай сан басылдың,
Әлегінен әуейі алғаш ұлдың.
Қиқарлығым, Құдай-ау, ішім сезед
Жасар әлі жалмады-ау сан жасыңды...
Өреліге болған ба өмір мәні?!
Өмір мәні...
Менікі соның зары...
Жалғыз ұлдың ертеңін қойшы, құрсын,
Ол бір жұмбақ Алланың қолындағы...