Бой жетіп бұрым талда өріп,

Сұлу бол көзді ұрлаған.

Аруда қандай бар көрік

Жайраңдап күліп тұрмаған.

Думанға, тойға сән беріп

«Ақкербез» әнін айтпаған.

Жігітте қанша бар көрік

«Ақжелең» күйін тартпаған.

Қыздырып текке денені

Күн-түні күтіп баптаған,

Жүйріктің қанша керегі,

Бәйгеде оза шаппаған.

Ағатын құздан құлап тым,

Кәусар деп суын мақтаған,

Қажеті қанша бұлақтың

Шөлдеген адам таппаған

Кімдерге қажет дана-би

Қамқоры досқа жетпеген,

Несіне керек сарай-үй

Ішінде бір той өтпеген.

Қырлардың қандай сәні бар

Көктемде гүлдер өспеген,

Жастықтың қандай мәні бар

Ақжелең дәурен кешпеген...