Бүгіндегі жастарға оқу міндет,

Тек қана оқуменен өнер білмек,

Өнер-білім, адалдық, ар-намысты

Жоятын надандық қой емсіз індет.

Бар қиынды тек қана ғылым жеңбек,

Оқыса басқа елдердей қатарға енбек.

Білімге ел боп аңсап құмарланса,

Жетілмек аз-ақ жылда жоғары өрлеп.

Көрші елдер өнерсізді қорлап күлмек,

Оқу мен бірлік болса, көзіне ілмек.

Қараңғы Қарынбайдай надан болсаң,

Байлығыңа иелік бермес күндеп.

Өнерлі ел бар мұқтажын жерден ембек.

Өнермен техникалы жұмсап еңбек.

«А, құдай, өзі берден» түк шықпайды,

Талаптанып, талпынсаң сонда бермек.

Алдыңғы ел малға емес, жерге сенбек,

Бар мұқтажы адамның жерден өнбек.

Басқаға малайлыққа жеккен күшті

Жұмсасаң өзің үшін шындап терлеп.

Өнерге сай боп келсін бірлік, ерлік,

Сонда ғана аларсың сен де теңдік.

Надандықтан екенін білесіз бе,

Көрінгеңге болғаның семіз жемдік.

Ел болуға алдымен білім тірек,

Бір сөзді, бір ауызды намыс керек,

Жалғыз ғана оқумен теңелмейсің,

Алты ауыз азғын болсаң қоян жүрек.

Қажырлы ел жаннан арын артық көрмек,

Өнерге ұмтылатын аңсап-шөлдеп.

Қорғайды елін, жерін қаныменен,

Болмайды жаннан қорқып басын имек.

Наданды әркім жейді нандай илеп,

Жыртқыш ілген үйректей тірі жүндеп.

Өгей бала секілді тесік өкпе

Жалғанда теңдік көрмей жаны күймек.

«Ел» дейтін адал басшы әзір сирек.

Көпшілігі табансыз, қорқақ, күйрек.

Елі үшін құрбанға шалса разы

Кім бар еді ту ұстаған елін сүйреп?!

Төре көрсе жалаң бас шұлғып, билеп,

Бәйік боп әулиедей ізін сүймек.

Елге келсе, өтірік мақтанатын:

«Қорқайын ба, ұлыққа айттым сөйдеп».

Ел үшін еңбек етсең, халқың сүймек,

«Біз үшін отқа, суға түсіп жүр» деп.

Ер өлсе де, еңбегін ел өшірмес,

Неше мың жыл өтсе де тарих білмек!