- Мұқаш-ай!

Қарасазды сағындым-ау!

Сағындым-ау, суымды, тауымды да! -

...Қайран дос, барғанымда осылай деп,

Өрт кетіп өзегіне тарындың-ау!

Көңіліңнен көтеріліп ойран-дауыл,

Кемеңді бұрып еді қайраңға бір...

Сағынған сазын, әне, тауың, әне,

Жатырсың өзің, міне, қайран бауыр!

Үйірінен адасқан тентек едің,

Тентегім-ай, үзілді ерте демің.

...Қарасазың мінеки, әлдейлеуде,

Әлсін-әлі жаңартып көрпелерін.