Рас, қайғы-қасіреті бар қаптаған,

Ғұмырлар бар батқан және батпаған.

Әкелгенмен әр адамға бір қайғы,

Сол жылдарға қарғыс айту жат маған.

Жанды-жансыз бар табиғат түнерген,

Әр кеудеде бір шер барын білсем мен.

Қан майданда ерлік етсе біреулер,

Қарсы жауға біз де шықтық түренмен.

Аңыздардан тере жүріп масақты,

Рас, рас, көзімізден жас ақты.

Бірақ со бір дауыл жылдар, от жылдар,

Бәрімізден бір-бір батыр жасапты.

Батыр жұртым, сол жылдарды өткердің,

Сонда да сен жақсы көрдің, жек көрдің.

Қара емендей қатып қалған әжеңді,

Кейінгі ұрпақ, батыр емес деп көргін!

Кейінгі ұрпақ, саған салған өткелдің,

Сағасында өткен жастық, өткен күн.

Қаршадайдан қара шаруа атанған,

Сен әкеңді батыр емес деп көргін!

Сол жылдарға қарғыс айту жат маған,

Сондағы мен ерлігіме мақтанам.

Балғын ұрпақ, сенің болашағынды

Біле білсең, мына біздер сақтаған!