Тауға бардым, ән салдым,

Ашық екен дауысым.

Өзім естіп, тамсандым:

Жаңғырықты тау іші.

Айналаны ән қылып,

Тұрды естіліп жаңғырық.

Құлап түсіп, жыладым,

Қатты шықты дауысым.

Шалды кенет құлағым:

Жаңғырықты тау іші.

Айналаны даң қылып,

Тұрды естіліп жаңғырық.

Күн өрмелеп ақ шыңға,

Талай таңдар атады.

Жаманың да, жақсың да

Жаңғырығып жатады…

Жақсылықтан жаңғырық

Жаңғырықсын мәңгілік!