Құрбым, жан құрбым, бала кезімнен

Бақыт көріп ем қара көзіңнен

Кеттің ұмытып, мәңгі ұмыттың

Жібін үздің ғой нәзік үміттің

Әнім сен едің кеште салатын

Содан жас жаным ләззат алатын

Шамын басқа үйдің жақтың аяулым

Сендей бақытты қайдан табармын

Бақтар гүлдеді біздің қырдағы

Жаңбыр жауды да, көктем жырлады

Өткен күндерден бүгін жоқ белгі

Тұрып қасыңда көрдім көктемді

Тағы келді ғой, құстар ән салып

Тұрмын оларды жалғыз қарсы алып

Сенсіз атты таң, сенсіз батты күн

Мәңгі ұмыттың мені шаттығым.