Мұхтар Шаханов: Арал қасіреті

Oinet.kz 22-08-2020 1542

Қазақша өлең: Мұхтар Шаханов (Тілек) » KZ » Білім » Өлеңдер

Кемелер жүздірген шағылтып желкенін айға,

Тау толқын төсіңде тербелген ерке күн қайда?

Қайда сол дәуренің тағдырдан күш-қуат сезген,

Шағала көктемнің дүркіреп ұшты ма көзден?


Қайырмасы:

Сенемін саған,

Тұрғанда аман

Адамдық күші, ой күші.

Аралым менің,

Жанарым менің,

Халқымның ұлы қайғысы.


Бұл өлке қалайша болады азап түнегі,

Ежелгі мұң-зарың аз ба еді, қазақтың елі?

Қайтемін, Аралым, бүгінде қалды сүлдерің,

Төзімі еліне ұқсаған көнбісім менің.


Аралым, күн туды басыңа дүрбелең - керең,

Кім ұқпақ, шалды, анау өзіңмен бірге өлем деген.

Безбүйрек ғасырың қағады қанатын үнсіз,

Бір жылда екі ұлын жоғалтқан ана тұр тілсіз.

FacebookTwitter


Сәкен Сейфуллин. Қырда
Мұхтар Шаханов: Достық пен махаббат
Сәйкес тақырыптар
Көтерілу