Не ұтты тағдыр сені, мені жығып?

Кеткен жоқ одан өмір сеңі жібіп...

Түсімде бақыттымын деді сұлу,

Ішімде бақыттымын деді жігіт.

Айта алмай айтар сөзді жанға аяулым,

Жүрекке түскен дерті ән қаяудың...

Күн мен түн санамызда бірдей ұғым,

Ішіңде сен де ояусың, мен де ояумын...

Жүректей жоқ кеңістік ғалам үлкен,

Көзімнің жасын ылғи соған іркем.

Құмыра мәңгі сынық боп шығады,

Шұғыла құяр кезде сана-пілтем...

Кірмейсің осы күні түске де оңай,

Саламын нәзік күйді күшке қалай?

Жалғанды жарық қылар сыртына емес,

Адамның өз ішіне түскен арай.

Мирас, 2018

Астана