Алаш — ұлттың аспан асты, жер үстінде өз орны бар ел ретінде саналады.  Зия­лы­лар­дың Алаш атауын таңдауы да жай­дан-жай емес еді. Алаш жаңа елдігіміздің, байырғы айма­ғы­мыз­дың рәмізі еді, яғни бұрындары "алаш, алаш "-деп жауға шапқан. ХX ғасырда қазақтың тарихында орын алған не десек, ол – Алаш идеясы деп жауап беруге болады. Бүгінгі тәуелсіздігіміздің негізі де осы Алаш партиясының арқасында десекте қателеспейміз. Алаш идеясы үшін күрескен кезең – 1907-1930 жылдарды ғана қамтыған. Аз болса да ғасырға тең уақыттай саналды.

Алаштың батырлары – Әлихан Бө­кей­ханов, Мұстафа Шоқай, Ахмет Бай­тұрсынұлы, Халел Дос­мұ­хамедұлы, Міржақып Дулатұлы, Халел Ғаб­бас­ұлы, Мұхамеджан Тыныш­бай­ұлы және тағы басқалары. Алаш зиялыларының батырлары болып есептелетін осындай тұлғалардың әрбірі мемлекет басқаруға қабілетті еді.

Алаш арыс­тарының орны ерекше болды. Себебі , олар Қазақ елінің даму жолдарын, салт-дәстүрін күрт өзгертуді емес, қайта оларды өр­кениетті елдердің өмір тәжірибесін ескеріп , солармен  тең дәрежеде  болуымызды  көздеді. Ең алдымен, қазақтың өз жеріне ие болуын мақ­сат етті. Сол жолда қызмет етті .Сонымен қатар елге демократия, білім-білік алып келу үде­рісі­нің бастауында тұрғандар да – солар болды.

Алаш зиялылары – елге  және  Отанға адал қызмет еткен. Олар – барды көбейтуші, үзілгенді жалғастырушы, жоқты жасаушы.Өйткені Алаш қозғалысы қазақ қоғамындағы отаршылдыққа қарсы бағытталған демократиялық қозғалыс болатын.

Алаш қозғалысына қатысқан 17-25 жас аралығындағы жастардың ішінен кейін көптеген мемлекет, қоғам қайраткерлері, ақын-жазушылар, ғалымдар шыққаны белгілі. Олардың әбқайсысының біз үшін орны ерекше болғаны анық.