ХХ ғасырдың басында бөртпе сүзек дерті жер бетін жайпап, майдандағы сарбаздар мен бейбіт тұрғындардың өмірін жалмады. Сүзек адамның шашында, киімінде жүретін бит арқылы жұғып отырған және оның емі жоқ еді.

1920 жылы профессор Рудольф Вайгль жағымсыздау жолмен сүзекке қарсы вакцинаны ойлап табады. Ғалым битті алдымен сығып кейіннен оларды арнайы резервуарға салып, адамның қанымен қоректендірген.  Бит толған резервуарды ерікті адамның санына байлаған. Эксперимент барысында Рудольф биттерге әдейі сүзек жұқтырып, нәтижесінде вакцинаны жасап шығарды.