Құшақтауға еркім бар ма өзіңді

Бейнеңменен емдеп тұрмын көзімді

Ұмыттыршы өзің жоқта жылаған,

Жабырқаған кезімді.

Сәуірдегі тынбай жауған жаңбырды

Бір бұрышта жылап отқан Жалғызды.

Ұмыттыршы, бізді бөлген күндерді

Арадағы салқынды.

Мені ұнатқан осы нәркес көз бе еді

Көңілдегі көп күдікті сезбеді

Ұмыттыршы, көшесінде Тағдырдың

сүйгеніңді өзгені...