Мен секілді іздейді ме екенсің?

Терезеден жолға қарап өтем, шын

Саған деген сағынышты мендегі 

Қыркүйектің жапырағы көтерсін

Жолыңдағы бір жарықты күзетіп

Келер деген тас жолдардан жүз өтіп

Сағыныштан үгітілер ме екенмін,

Кірпіктерін бір қайырып күз өтіп

Сағынышымды саған деген күз айтар,

Күзбен бірге әйнектерім жылайды ал.

Телміретін тереземе сүйенем,

Кірпігімнен әппақ қайың құлайды әр

Сұр пердеме сіңіп қалды сағыныш,

Ал бөлмемде сол жалғыздық, сабылыс...

Үмітімнің үрейленген кейпінде

Сезімімді хатқа ағызам жанып іш.