Керек емес ештеңе. Ешкім. Өлең,

Мен болайын әндерін естімеген.

Күле алмадым қосылып көп тобырға,

сорыма орай,

олардан естірек ем…

Келмейді енді оралғым ортасына,

жүре берсін бөленіп торқасына.

Жалғыз дауыс шығады «қайдалаған»,

ол да күмән – шыны ма, жортасы ма?!

Сүрем үнсіз бір ғұмыр. Іздемегін.

Туа бермес мендей қыз Күз дегенің..

Бір ағашқа жан бітсе биыл көктем,

бұл тірліктен сол-күдер үзбегенім!

Бақытыңды жырлаңдар қурамаған…

Біреулерге ұнағам, ұнамағам.

Бір қыз осы – қайдам, өмірінде…

Өлеңінде ешқашан жыламаған…