Сендерменен бір бастым шыңға қадам,

Сендер барда келген жоқ мұң да маған.

Далаң анау талдырған құс қанатын,

Бабаң анау кеңдігін бұлдамаған.

Қайырмасы: 

Жылдар қалып, жылдардан озады елес,

Ата даңқы балаға мазақ емес.

Дастарқанын жимаған бабалардың

Жомарт салтын жойғандар қазақ емес!

Қайран бабам, сиремей үйің достан,

Сый болмапты сенің бұл сыйыңды асқан.

Досың түгіл, мына кең дастарқаның

Қасыңа да жатыпты-ау жиылмастан.

Көзіме нұр, ойыма қиял қосқан,

Мекенімді мұңайтсам сүйе алмастан,

Сенен туған ұлмын деп дүниеге,

Қалай тура қараймын ұялмастан?!