Туғалы қапас көрмеген,

Көкіректе кектер кернеген,

Талпынып құлаш сермеген

Айтайын ішкі сырымды:

Қайрымды қалың елі бар,

Сарыарқа сары белі бар,

Өрісті шалқар көлі бар

Сағындым мен кырымды.

Өзенді, көлді жайлаған,

Кермеге тұлпар байлаған,

Хабарсыз арам ойлардан

Сағындым мен аулымды.

Жібектей шашы оралған,

Қыпша белі кыналған,

Еркесі қырдың бұралған

Сағындым мен сәулемді.

Айналып-толғап өсірген.

Ақ сүтін беріп кешірген,

Тастамайтын есінен

Сағындым ғаріп анамды.

Мал бағып, шауып ойнаған,

Үйреткен асау байлаған...

Көк жасыл шебі жайнаған

Сағындым еркін даламды.

Қымызы бал шараптай,

Жігіті бағлан манаптай,

Тұлпары тарпаң қанатты

Сағындым бейбіт елімді.

Таулары биік қиялы,

Орманы шалғын миялы,

Жылқы, қой, сиыр, түйелі

Сағындым Арқа-жерімді.