Қыстың көзі - қырау.

Қыс қысыларсың, жаз жазыларсың.

Қыс қыстығын қылмаса,

Жаз жаздығын қылмайды.

Қарға қарқылдаса,қысты шақырады,

Қаз қаңқылдаса, жазды шақырады.

Арқада қыс болмаса, арқар ауып несі бар.

Сақырлаған сары аязда 

Сары қамысты қыста,

Малыңа сая, өзіңе үй болады.

Жаз сайға қонба,

Қыс қырға қонба.