Соншалық не деп едім кешпейтіндей,

Таныса сап, "қош" дейтіндей?!

Жүрегіме өрт салып, қоя салар,

Өшпейтіндей?

Мұншалық азап берер кім едіңіз,

Жібімес жүрегіңіз?!

Ұнамас енді маған сіз айнытқан-

Реңі күз.

Қаншалық ауырғаным, білсеңіз ғой,

Жанымда жүрсеңіз ғой.

Көктеміме асығам, жан жауратқан-

Дүмше күз ғой.

Аңсадық махаббатты неше біздер,

Шаршадық, қаламыздан, көшемізден.

Таяқ жеп қалдым тағы махаббаттан,

Жерідім кеше күзден.

Күзгі сіз ауырттыңыз - қонбас құсым,

Махаббат болды мендік оңбас тұсым.

Сіз бенен күз жауратты, алда суық,

Келеді жолдас қысым.

...тоңдым.

Дәурен Айманбет