Саясатыңмен бірге 

Жайған малың қалып, 

Парасатыңмен бірге 

Пайғамбарың кетпегей... 

Көлеңкеге де сенбеген 

Көп күдігің қалып 

Иілуді білмеген 

Тектілігің кетпегей. 

Қырғынға салып сынаған 

Қырық ұлдың ішінде 

Қырындау туған ұл бар-ды, 

Қыдырың бірге кетпегей... 

Еліңнің азып қариясы 

Жыланып аққан дария Сыр, 

Армандай болған Аралыңды 

Көзіңнің жасымен толтырасың ба, неғыласың? 

Қия алмай жүрсің ұйқыңды, 

Намыссыз бұзды сыйқыңды. 

Анаңның тілін түсінбей 

Азғындап кеткен ұл тұрды. 

Ұлтыңның қамын қуарға 

Ұрпағың тұрды қосылмай 

Бозторғай басып шығарған 

Көкектің жұмыртқасындай...