Түсінбей өзіңді-өзің жүрсің бе сен, 

Қайтеді оңашада күрсінбесең… 

Сен менен қалай, қайтіп құтыласың 

Ішінен жүрегіңнің дүрсілдесем?!   

Жалғаннан жан жарымды таптым да әрең, 

“Құтқар” деп жалғыз сөзді лақтырған ем. 

Өзіңнен өзің безіп қаштың қайда, 

Миыңа сіңіп кеткен жоқпын ба мен?!   

Тиетін қылығың жоқ маған оғаш, 

Сүйетін жырымыз да мағыналас. 

Сен қалай әлі күнге ұқпай жүрсің, 

Екеуміз бір жан едік ажырамас?!   

Өзіңді өзің қинап кеттің жырақ, 

Ес кетіп, қалдым мен де көп тұнжырап. 

Бір сәтте шың басына шығарып ең, 

Қайтадан шыңырауға кеттім құлап.   

Өзгерсе бұл өмірдің сазы бұлай, 

Қуат бер, жігерімді жаны, Құдай!

Мен бүгін ер болсам да қалдым қаусап, 

Сен қалай шыдап жүрсің, нәзігім-ай…