Қалқыған көкте ақша бұлт,

Жел айдаса қаңбақсың.

Үлп еткен желден жасқанып,

Байғұс-ау, қалай жан бақтың?!

Көз жасын жинап көл күндік,

Буланып көкке ұшады.

Сенде де жоқ еркіндік,

Аспанның суық құшағы.

Бұлдаумен жерде көркін жұрт,

Қиялын білмей тұсады.

Менде де жоқ еркіндік,

Тағдырдың суық құшағы.

Жасындай жаным жарқылдап,

Көктемді күтті күркіреп.

Беймәлім алдым, артым бақ,

Отырмын жалғыз сіркіреп.

Сынық айдай енді рең,

Күн шуағын аңсаған.

Терезеден телмірем,

Ақша бұлт-ау, мен саған.

Салмағың да шөкімдей,

Қорғансызсың сен неге?

Тағдырына өкінген,

Не айтасың пендеге?!