Жұлдыз Бейсек. «Ең соңғы жапырақ та үзілді...»
Ең соңғы жапырақ та үзілді...
Қыс келеді жылатумен күзімді
Мен келемін өліп қалған жапырақ
Ішіндегі тірілте алмай өзімді...
Неге мені әкетпедің жаныңа?
Не айтамын жапырақсыз таңыма?
Күздің қанатындағы көп жырды оқып,
Шерге баттым шәйі шәлім жамыла
Біреулерге көрінеді сорың бал,
Мұңмен кезіктірейін бе?...
Қолымды ал...
Жапыраққа жан ашитын кімің бар?
Кел де, қалқам, күңгірт түсті торымды ал.
Жайлы жастық болады ертең мына жер
Кім табылар құндағыңа құла дер?..
Жапырақты жаншып баса көрмеңдер,
Жапырақ та мен секілді бір әйел!