Өлең!                    

сен-періште шығарсың,

қайырылып келіп тұратын…

өлмеуі үшін ішімде,

өкініші көп бір ақын…

Көрмеген ешкім өң-түсін,

білмейтін ешкім қабірін…

Бармысың, әлде, жоқпысың,

сенбісің, сол Бір Тәңірім?!..

артық та десін, кем десін,

мінезім, осы-тұрысым…

тіріде өзім – пендесің…

өлгеннен кейін – Ұлысың…