Ұзақ қарап тұрсаң егер жаңбырға – 

Бір тамшының көлеміне сыяр күн: 

...Тіл тигізіп көргенім жоқ тағдырға, 

Тəңірімнен ұялдым. 

Жер бетіне тамшылармен тамар күн 

Шұғыласы секілденіп қиялдың: 

...Жамандығын айтқаным жоқ жаманның, 

Жақсылардан ұялдым. 

Əр тамшыға сыңар еттім сезімді, 

Содан оны жүрегіме құя алдым: 

...Сұлулардан алып қаштым көзімді – 

Сүйген жардан ұялдым. 

Періштедей енген таңғы түсіме, 

Табиғаттан таңғажайып сый алдым: 

Қатты дауыс көтермедім кішіге – 

Үлкендерден ұялдым. 

Биіктен кеп, батып жатты тереңге – 

Соны көріп, өлімді еске жиі алдым: 

...Мен өтірік айтқаным жоқ өлеңге – 

Болашақтан ұялдым.