Беймезгіл шақта ол қайтып келді, 

Тағдырдан, әлде, жаңбырдан... 

Жанының мұңын жолға айтып келді, 

Жол қайтып келді абдырған. 

«Қайтқан ойлардың кемел ме бәрі, 

Ұшарда оны не қақты?!» 

- Тәкаппар таулар төмен қарады, 

Таза бұлақтар кері ақты. 

Құс қайтып келді: Омбы қарларға, 

Көшкен сеңдерге «қош» десіп. 

...Анау бір төрде домбыра қалды, 

Анау бір жерде бос бесік... 

Жабуы жүктің желпілдеп келді, 

Селдіреп келді желегі, 

Ботадай көзі мөлтілдеп келді – 

Боздамаса екен дегені... 

Махаббат әні – мұңдарда қалар, 

Махаббат – мұндар, шерменде! 

Қыжыл сөз ізі құмдарда қалар, 

Көз жасы ізі – көлдерде. 

Өтеуі жүрек – өкпелі болса, 

Жасасын ұлы құштарлық! 

...Көшкен бір жұртта көктемі қалса, 

Қайтармаңдаршы құстарды!