Ренжіттім...

Құрып кетсін батылым!

Назаландың, батар күндей ақырын...

Қос жүректің арасында – космос,

Қос ауылдың арасы – мың шақырым.

Келешектің көк нұр бояп жолағын,

Ми ішінде сарқырайды мол ағын...

Махабаттың өзін ұқпай жүрсем де,

Машақатын түсінгендей боламын.

Қатесін кеш, мендей ымырт кісінің,

Бақ самғауы – бір-ақ сәттік ұшырым.

Күңгірт үміт хатын жаздым өзіңе,

Қиялымнан сорғалатып құс үнін...

Әтіріңнен арман иісі аңқи ма?

Жақындасам, жүрек-демің шарпиды-ау!...

Сен жымисаң – көңілім қобыз тартады.

Сен мұңайсаң: тән-садақа, жан – пида!

Күн көзінен естілгенде ақ сұр үн,

Біз кездейсоқ кезіккенбіз...

Жақсы ырым?...

Сені ойласам:

жүрегімнен даңғыра,

соққылайтын бақсымын...