Өмір заңын, білмеймін, меңгердім бе?

Ғұмыр кешіп келемін елмен бірге.

Аяғымды сабырмен әрең алып,

Тәубе деймін, әйтеуір, көрген күнге…

Туыс-досым қасымда бүтін, аман,

Келер күнді бір күліп күтіп алам…

Тырнақшаның ішінде бәрі жақсы,

Көңілімді қайтейін шытынаған?

Жан-біткенді дос санап тең көрдім де,

Бағытымнан ажырап сенделдім де,

Үмітімнің нұрымен емделдім де,

Жай-күйлерің солай-ау, сендердіңде?!

Болашағым басымда жобаланып,

Алтын күндей жайнайды домаланып.

Қиялыма түйреуіш тағып қойдым,

Бір бақыттың, бұйыртса, болары анық!

Мейіріммен мәңгілік таң қарайды,

Еңбек, сенім ететін жанды арайлы.

«Арман – арман…»,- десек те, «алдамайды,»

Пенде өзінің тағдырын таңдамайды…