Мирас Асан. Таң
***
Бүгін бәрі керемет, тұрған көшем,
Таң.
Су.
Ауа.
Жайқалған гүлдер де әсем!
Шарап болып құйылды шай кешегі,
Шаттық болып жымиды сынған кесем.
Бәрі әдемі,
Шам.
Үстел.
Айна.
Орындық.
Бәрі сен боп барады ой көрімдік!
Қандай ғажап сен жайлы мұң да – мәңгі,
Қандай ғажап сен жайлы қайғы – өмірлік!
Естеліктер ғажайып қоршап алды,
Сезіп тұрмын әр жұпар, әр самалды.
Бұрынғыдай бақытты екенмін ғой,
Бүгінгідей барлығы болса мәңгі!
Ғажап екен дейтіндей құрдас та кеп,
Бәрі неге барады тым басқа боп?
Телефонға қараймын бұл сен бе деп,
Терезеге қараймын бұл рас па деп?