***

Біз мүлде кездеспейміз, далбаса үміт,

Кездесу болған емес, болмас, ұмыт...

Сызықты маңдайдағы мен байқатпай,

Жүзікті саусақтағы сен жасырып...

Біз мүлде кездеспейміз, бұл ғұмырда,

Жазбаған жолығуды мүлде ұғымға...

Мені бар демесең жай бұл шаһарда,

Сені бар демесем жай шындығында,

Біз мүлде отырмаймыз қарсы қарап,

О, қалай мұнша мұңға хәл шыдамақ?!

Сен менің бокалыма шарап құйып,

Мен сенің жанарыңа тамшы қамап,

Біз мүлде кездеспейміз, сүреміз сәт,

Тым бөлек мұңаямыз, күлеміз шат...

Екеуміз кездесуге қане тыйым,

Екеуміз қоштасуға, міне рұқсат!

Тағдырдың айтқаны осы тосын әзіл,

Білмейміз болу керек несіне әзір?

Барымның өзі бақыт бір білерің,

Жоғыңның өзі өлең осы қазір!

Санамда саған жақын, маған жырақ,

Өтемін шексіздіктен адам құрап...

Шамымның жарығына пәруана өліп,

Жанымның жалынына ғалам құлап...

Мирас Асан, 2018