Оңтүстігім - айбыным. Өлең
Бар ұлттың ұйытқысына айналдың,
Ашаршылық тақсіретін арқалап.
Өзіңе кеп қоныстанып, ес жиды,
«Елім-айлап» тоз-тоз болған шартарап.
Қайғы-мұңын бола тұра басыңда,
Жүрдің ылғи өзге ұлттың қасында.
Біріктірдің барлық ұлттың өкілін,
Дос көңілмен ғасырлардан ғасырға.
Мерейтойың - рухани байлығым,
Бастан өткен талай-талай қайғы-мұң.
Оңтүстігім, шарықтаған шағыңда,
Оңнан тусын аспандағы Ай, Күнің!